11 Instrukcji dotyczące optymalnej wody pitnej.
Nieskażona przyjemniść z picia wody. Higieniczna, idealna woda pitna jest podstawą naszego zdrowia. Wszystkie negatywne wpywy na jakość wody pitnej, na przykład zanieczyszczenia ołowiem, legionellą oraz innymi chemicznymi lub biologicznymi skażeniami, należy eliminować.
1. Przyczyny utraty jakości.
Pogorszenie jakości wody pitnej może być spowodowane, min. przez instalację wodociągową, przez kontakt z nieodpowiednimi materiałami i stagnacją na rzadziej używanych odcinkach linii. Jeśli te czynniki są pomijane, w instalacji wody pitnej, wspiera się rozwój bakterii.
To może nietylko zaszkodzić twojemu zdrowiu, ale również zagrażać życiu.
Systemy rurowe SANHA®, spełniają wysokie wymagania użytych materiałów. W zależności od aplikacji, oraz jakości wody pitnej, oferujemy systemy z różnych odmian stali nierdzewnej; miedzi, bezołowiowych stopów miedzi zawieraących krzem i plastików. Stanowią one zawsze rozwiązanie oparte na potrzebach oraz zapewniają optymalną ochronę jakości wody pitnej. Obok użytego materiału, bardzo ważną rolę odgrywa również technologia montażu. Oprócz prawidłowego doboru materiałów higienicznych i komponentów systemowych, ważne dla higieny jest skoordynowane planowanie systemu. To są podstaw wymagane w stosunku do jakości i trwałości instalacji wody pitnej. W oparciu o badania naukowe, w ostatnich latach, na jaw wyszło, że bakterie wody pitnej, bardziej odpowiadają za infekcję, niż sądzono.
Dlatego inżynierowie, przetwórcy oraz operatorzy, muszą zwracać większą uwagę na problem mikrobiologiczny. Tylko w ten sposób można zapewnić idealnie czystą wodą pitną w punkcie wydobycia. Przegląd bakterii, istotnych dla instalacji wody pitnej, ma na celu pokazanie planistom, przetwórcom i operatorom, higienicznych metod instalacji oraz profesjonalny dział uruchomień.
2. Intensywna współpraca wszystkich zaangażowanych stron.
Znaczenie i konieczność odpowiedzialnej, nieustannej i intensywnej współpracy między planistami, przetwórcami i operatorami, jest bardzo ważne w planowaniu i wykonaniu instalacji wody pitnej.
Oczywiste?
Normalnie tak. Jednak nie można wstarczjąco podkreślić wagi współpracy, ale także wiele jest do stracenia. Wszyscy znają to zjawisko: wszyscy zainteresowani faktycznie współpracują ze sobą, ale w przypadku projektu, każdy zakłada, że to ten drugi jest odpowiedzialny, lub się nim zajmuje, a potem nikogo to nie obchodzi (jest niezrobione). Można tego łatwo uniknąć- i każdy, czy to planista, hydraulik, kierownik budowy, powinien być z góry o tym świadomy. Wkońcu zgodnie z ustawą o ochronie przed infekcjami (IFSG), jest powiedziane, że woda przeznaczona do picia, musi być zdrowa a jej spożycie nie może szkodzić zdrowiu ludzkiemu.
Szczególnie w ochronie przed patogenami, bezpieczna instalacja musi obejmować nie tylko rury, kształtki, ale także zawory odcinające, zbiorniki na wodę, krany, armatury i wiele innych. Tu chodzi o odpowiedni rodzaj instalacji (np. instalacja w pętli z podwójnymi szybami ściennymi), zapewnienie odpowiednich temp. podczas pracy, zgodność z minimalnym okresem wymiany wody, wsokośc geodezyjna, współczynnik jednoczesności i wiele więcej, a za to odpowiedzialni są przede wszystkim, instalator i planista. Rozporządzenie w sprawie wody pitnej, ITB, PZH, WRAS, DIN, DVGW, ZVSHK...
Ponadto przepisy ustawowe, wykonawcze i techniczne, nie są zawsze do końca jasne. Oprócz rozporządzenia w sprawie wody pitnej, obowiązuje również EN 806 oraz EN 1717 (ochrona wody pitnej przed zanieczyszczeniem), jak również w niektórych przypadkach krajowe normy roszczeniowe, jak DIN1988- 100 do 600. Dodatkowo GVGW W- zasady, VDI 6023, 2VSHK- ulotki itp. Dlatego nie ma sensu polegać na jednej, zaangażowanej osobie, lepiej zbierać informacje. W idealnym przypadku istnieje na to pisemny plan. Znaczenie współpracy jest również podkreślone w aktualnym rozporządzeniu, dot. wody pitnej, w którym zła jakość wody pitnej, liczy się jako przestępstwo.
Ponadto EN 806 (zasady techniczne instalacji wody pitnej) określa, że intalacja na obliczoną żywotność do 50 lat, musi spełniać wymagania funkcjonalne, nie może wyrządzać żadnych szkód, ani nie może zagrażać zdrowiu. Już samo to oznacza, że należy zachować najwyższą ostrożnośc, przy przestrzeganiu aspektów higienicznych dla każdego rodzaju instalacji wody pitnej, nie tylko w hotelach, gastronomii, szpitalach, domach starców, lub podobnych obiektach, ale także dla domów jednorodzinnych. Dotyczy to każdego, kto może pomóc.
4. Ryzyko Legionelli
W Niemczech przyjmuje się, że rocznie dochodzi do 3000 zgonów, które przypisuje się bakterii Legionella, która powoduje chorobę legionistów. Istnieje szczególne ryzyko infekcji podczas wdychania aerozolów ( mieszanka powietrza i wody), które są zawsze obecne w publicznych i prywatnych strefach prysznicowych i jacuzzi. Aby uniknąć lub wyeliminować patogen, ważne jest, aby wodę pitną można było podgrzać do conajmniej 70°C przez określony czas. W arkuszu DVGW W 551, są opisane środki mające na celu zapobieganie i eliminację tych bakterii. Jeśli ten patogen zostanie znaleziony w systemie wody pitnej, zazwyczaj może być usunięty za pomocą dezynfekcji termicznej. W tym przypadku wodę pitną trzeba podgrzać do temp. od 70 do 90°C. Podgrzana woda pitna musi docierać do każdej części systemu.
5. Matriały organiczne w instalacjach wody pitnej
Wybór systemu rurociągów, środki higieny podczas instalacji oraz specjalistyczna wiedza podczas prac instalacyjnych są niezbędne, aby nie dostarczać bakteriom z rurociągów, dodatkowych składników odżywczych. Użyte materiały odgrywają ważną rolę. Materiały użyte w rurociągach, mogą uwalniać składniki odżywcze w postaci organicznych związków węgla (DOC= rozpuszczony węgiel organiczny). Przyczyniają się one również do rozwoju bakterii. Federalna Agencja Srodowiska (UBA), bierze to pod uwagę w swojej publikacji, na temat oceny higieny materiałów, które wchodzą w kontakt z wodą pitną. Poniższe wytyczne i zalecenia są publikowajne tutaj:
- Wytyczne KTW, które zawierają wymagania higieniczne dla tworzyw sztucznych i silikonów.
- Wytyczne dot. powlekania.
- Wytyczne dot. elastomerów
Do oceny substancji, które znajdują się w niewielkich ilościach i zwykle nie trafiają do wody pitnej, stosowane są wytyczne dot. smarów oraz wytyczne nieistotności.
Obejmuje to: katalizatory i inicjatory, obróbka powierzchni, przędze i tkaniny, rozpuszczalniki dodatków i inne środki pomocnicze.
Wytyczne KWT, są od 21.03.2021, zastąpione przez podstawę oceny tworzyw sztucznych i innych materiałów organicznych, mających kontakt z wodą pitną. Jednak w związku z pandemią Covid-19, przepisy przejściowe zostały przedłużone o 2 lata. Podstawa oceny UBA, dla materiałów metalowach jest wiążąca.
Szczególnie przy stosowaniu materiałów organicznych, należy zadbać o to, aby mikroorganizmy nie miały podłoża do rozmnażania. Takimi materiałami organicznymi są np. EPDU- uszczelki. Dlatego wszystkie materiały organiczne SANHA, użyte do produkcji uszczelek, przechodzą regularnie niezbędne testy chemiczne z akuszem DVGW W 270.
Daje to pewność, że w sytemach instalacyjnych SANHA®, wykorzystywane są wyłącznie materiały najwyższej jakości, i wykluczony jest wpływ negatywny na jakość wody pitnej.
6. Optymalne materiały i systemy.
SANHA oferuje dla każdego zastosowania i jakości wody pitnej, materiały i osprzęt, które chronią przetwórcę i projektanta w tworzeniu higienicznego, długotrwałego środowiska i umożliwiają zrównoważoną instalację wody pitnej. Oprócz naszego sprawdzonego systemu rur ze stali nierdzewnej, miedzi i tworzywy sztucznego, oferujemy również różne systemy rur ze złączkami zaprasowywanymi i przejściowymi, wykonane z wysokiej jakości bezołowiowego brązu krzemowego (CuSi). Najlepsza instalacja pozwala uniknąć stagnacji (punkt 8 i 9). Planiści i producenci mają do dyspozycji wiele złączy i opcji połączeń, umożliwiających instalacje bez zastoju lub ze słabą stagnacją:
- łuki o konstrukcji aerodynamicznej
- trójniki i gwintowane części łączące
- uchwyty ścienne np. dyski ścienne
- panele dwuścienne z rozwązaniami premium CuSi, i stalin nierdzewnej.
Ułatwia to przeprowadzenie higienicznej instalacji pętli niskociśnieniowych. Wszystkie części są wyposażone w odpowiednie gwinty, zaprasowania lub połączenia wtykowe, i mogą być połączone bezpośrednio z rurą kompozytowaną ze stali nierdzewnej, miedzi, lub tworzywa sztucznego. Zapewni to tańszą, bezpieczną i wydajną instalację.
W szczególności nasze podwójne panele ścienne z CuSi, oferują czyste i bezpieczne rozwiązania, które nie tylko przez szczególnie wysokie ocynkowanie ale także dzięki materiałowi bezołowiowiemu, jest idealny do instalacji wody pitnej.
7. Bezołowiowa instalacja wody pitnej (ołów nie nadaje się do instalacji wodnej).
SANHA® oferuje również okucia systemowe z brązu krzemowego CuSi. Obecnie instalatorzy i planiści, mogą wybierać różne serie:
- systemowe złączki zaciskowe serii 8000 „PURAPRESS®”,
- złączki gwintowane serii 3000 „PURAFIT®”,
- systemowe złączki zaciskowe oraz złączki wciskane serii 23000, 25000,35000 „3fit®-Press”, i „3fit®-Push”, do wysokiej jakości wielowarstwowych rur kompozytowych.
Dzięki systemom bezołowiowym np. najwyższej jakości stop miedzi CuSi, są oczywiście zertyfikowane przez DVGW oraz ETA, jak i inne ważne jednostki certyfikacyjne (np. ITB, PZH, WRAS, KIWA-ATA, CSTB, ETA, SINTEX). Nasza deklaracja do ZVSHK (deklaracja producenta), dowodzi, że nasze systemy doskonale nadają się do wody pinej.
Bezołowiowy brąz krzemowy, nadaje się najlepiej do kontaktu z wodą pitną przez federalną agencję środowiska (UBA) – opublikowaną we wrześniu 2013.
8. Skrócenie czasu stagnacji
Ze wzg. na zwykłe użytkiwanie, nie można uniknąć całkowitej stagnacji w instalacji wody pitnej. Jeśli jednak rurociągi i podłączenia obiektów są odpowiednio zwymiarowane i rozmieszczone, można je zminimalizować. Ważne jest aby zwymiarować system rur zgodnie z wymaganiami, aby podczas normalnej pracy, miała miejsce wystarczająca wymiana wody w układzie. Dokładność jest tu warunkiem. Obliczenia sieci rurociągów z uwzględnieniem rzeczywistych rezystacji indywidualnych i określonych, współczynnik jednoczesności, dostosowany do zachowań użytkownika.
9. Linia pętli i linia pierścienia
Jeśli jest to możliwe, należy unikać instalacji T. Punkt odciągu, powinien być połączona w formie pętli. Regularnie używane produkty poboru, należą wówczas rozmieścić na końcu instalacji pętli, lub cały rurociąg piętrowy, powinien być zaprojektowany jako linia pierscieniowa. W kombinacji systemów instalacyjnych od SANHA, z zaworem sterującym, zaworem odciągającym oraz z zaworem płukania, zawsze gwarantujemy kompletne rozwiązania. Te metody instalacji, zapewniają doskonałą dystrybucję wody w rurach piętrowych, dzięki elestycznemu układaniu rur i mniej połączeń rurowych. Prowadzi to do minimalizacji czasu stagnacji. Podczas instalowania pętli lub pierścienia, układanie rur odbywa się w stałym wymiarze. Dezynfekcja termiczna, przy której we wszystkich punktach poboru, wymagana jest min. temp. 70°C, jest znacznie łatwiejsza, dzięki tej metodzie instalacji. Nawet w systemach, w których wymagana jest dodatkowa dezynfekcja wody pitnej ( np. szpitale), można przy instalacji pętli lub pierścienia zagwarantować, że środki dezynfekujące dotrą do każdego punktu poboru. Pozatym płukanie , które musi być przeprowadzone, przy tej metodzie nie wymaga tyle wysiłku.
10. Higienicznie doskonały test szczelności.
Podo bnie jak w przypadku projektowania i montażu instalacji wody pitnej, test szczelności lub próbę ciśnieniową, należy przeprowadzić w sposób absolutnie higieniczny. Przepisy i zalecenia dot. higienicznej próby szczelności, dostarcza ZVSHK ulotka- „ testy szczelności instalacji wody pitnej”, oraz BHKS reguła 5001 „testy ciśnieniowe rur wody pitnej”.
Tu jasno stwierdzone, że nie wolno przeprowadzać testu szczelności wody, jeśli po próbie ciśnieniowej można spodziewać się dłższych czasów stagnacji, linie nie są całkowicie opróżnione, rury nie mogą być wypłukane wodą ze wzg. na działanie mrozu, linie które muszą być sprawdzane ze wzg. na postęp budowy, ale nie mogą być potem uruchomione.
11. Test szczelności sprężonym powietrzem lub gazem obojętnym.
Zakładając, że zwykle należy przeprowadzić test szczelności, aby można było całkowicie odizolować linie i zamknąć system, można w zasadzie założyć dłuższą fazę stagnacji, również dla domów jednorodzinnych. Higienicznie doskonały test szczelności, jest zatem możliwy, tylko w formie „suchego testu”, z bezolejowym sprężonym powietrzem lub gazem obojętnym. Ten test należy przeprowadzać w dwóch etapach: test szczelności (badania wstępne), oraz test wytrzymałości (dodanie główne). Test szczelności przeprowadza się przy ciśnieniu próbnym 15kPa (150 bar).
Czas testu wynosi co najmniej 120 min. dla linii o pojemności do 100 litrów. Dodając kolejne 100 litrów pojemności, czas testu wydłuża się o 20 min. Stosowane manometry muszą być skalibrowane i zapewniać dokładność odczytu 0,1kPa (1 bar). Test wytrzymałości przeprowadza się do wymiaru linii DV 50, włącznie przez 300kPa (3000 bar). Przy wymiarch linii powyżej DV 50, musi ciśnienie próbne wynosić 100kPa (100 bar). Czas trwania testu wynosi 10min. W tym czasie nie może być zauważalny spadek ciśnienia. Manometry używane do tego testu, muszą być również skalibrowane i zapewniać dokładność odczyt od 0,1kPa (1mbar).